MALIBU DAYS BESIDE YOU [Cameron X Lucia]
ชีวิตของลูเซียเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเพราะพี่ชายที่กลายเป็นดาราดัง เธอมีชีวิตที่ผู้คนหวังจะมี แต่กลับรู้สึกหลงทางในชีวิต และคาเมรอนก็ควรจะเป็นเพียงที่หลบหนี... ที่ดันทำให้เธอทิ้งลอนดอนมาถึงมาลิบู
ผู้เข้าชมรวม
10,862
ผู้เข้าชมเดือนนี้
36
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
MALIBU DAYS BESIDE YOU
“เหนื่อยหรือยัง อยากกลับมั้ย”
ฉันรู้สึกเศร้าเล็กๆ นะที่คาเมรอนถามประโยคนั้น
ฉันส่ายหัว “น่าแปลกนะ…ฉันไม่เหนื่อยเลย
แต่เราจะกลับก็ได้ถ้านายอยากพักแล้ว”
“ฉันยังไม่อยากกลับ”
คำตอบของคนตรงหน้าที่หลุดออกมาทันทีทำให้ฉันมีรอยยิ้ม
ฉันไม่อยากจะแปลความหมายของอะไรก็ตามที่เราพูดกัน “แค่ถามให้แน่ใจ เพราะว่าฉันมีอีกที่ที่อยากจะพาเธอไป”
ฉันไม่คิดว่าฉันต้องตอบอะไรเลย
และคาเมรอนก็รู้ว่าฉันจะไปกับเขาทุกที่
แล้วฉันก็ไม่รู้ว่าเขาทำได้ยังไง
แต่เราขึ้นแท็กซี่สีเหลืองๆ ที่เมื่อก่อนฉันเห็นแต่ในหนัง
ไม่ทันไรก็มาโผล่ที่ตึกระฟ้าแห่งหนึ่ง แต่นั่นไม่ใช่ไฮไลท์ของมัน…เพราะคาเมรอนพาฉันขึ้นไปที่ดาดฟ้า
ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองหลุดมาอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ตอนที่มองออกไปเห็นตึกสูงมากมายและวิวของมหานครนิวยอร์กในยามค่ำคืน
“ได้ไง…” ฉันกางสองแขนออก มองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา “…นายรู้จักที่แบบนี้ได้ยังไง”
เขาขยิบตาให้
“ข้อดีของการเป็นช่างภาพยังไงล่ะ”
Oh, my God, ฉันอยากจะโยนทุกอย่างทิ้ง
ตามผู้ชายคนนี้ไปที่ไหนก็ได้ที่เขาอยากจะพาเราไป เคยได้ยินเวลาที่คนเราพูดกันว่า ‘ฉันรู้ตั้งแต่ครั้งแรกว่าเขาคือคนที่ใช่’ หรือกลับมาจากเดตแรกและบอกกับเพื่อนสนิททันทีว่า ‘ฉันจะแต่งงานกับผู้ชายคนนี้’
นั่นเป็นสิ่งที่ฉันรู้สึกอยู่ในตอนนี้
มันช่างไร้เหตุผล
และเป็นเหมือนหวังลมๆ แล้งๆ ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน
คาเมรอนนั่งลงบนม้านั่งและวางกล้อง
ฉันเอียงคออย่างไม่เข้าใจ “ไม่ถ่ายรูปเหรอ”
เขาส่ายหัว “ไม่ล่ะ”
“…” ฉันรอให้เขาพูดต่อในขณะที่ร่างสูงเอนหลังพิงกับพนักพิง
เท้าแขนขึ้นข้างหนึ่ง ก่อนจะยกมือขึ้นเสยผมในขณะที่สายตาก็ยังจับจ้องฉันไม่ห่าง
“Nothing can possibly capture
what I’m seeing right now.”
(ไม่มีอะไรที่มันจะสามารถเก็บภาพสิ่งที่ฉันเห็นตอนนี้ได้หรอก)
“…”
“เหมือนเวลาที่เธอพยายามจะถ่ายภาพพระจันทร์ด้วยมือถือ
แต่ถ่ายยังไงก็ไม่สวย เพราะของบางอย่างเธอต้องจดจำมันด้วยสายตา”
ช่วงเวลานี้…กับฉัน บนตึกนี้น่ะเหรอ
ฉันมีความรู้สึกว่าอยากจะเดินกลับไปหาเขา
ปีนไปคร่อมบนตักนั้นและประคองใบหน้านั้นขึ้นมาจูบ
ฉันมีจินตนาการของสิ่งที่อยากจะทำกับคนตรงหน้า
โคตรชัดเจนอยู่ในหัว…แต่ฉันก็แค่เดินไปนั่งลงข้างกายคาเมรอน
เพราะฉันไม่อยากจะพังอะไรก็ตามที่ดีขนาดนี้ระหว่างเรา
นัยน์ตาคู่สวยสบตากับฉัน
อะไรบางอย่างบอกฉันว่าเขาเองก็มีจินตนาการของฉันเช่นกัน
“Where have you been all this
time?” (ที่ผ่านมาเธอไปอยู่ไหนมาเนี่ย)
น้ำเสียงนั้นกระซิบ
มันคล้ายกับว่าคาเมรอนก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนฉันว่าเราสองคนจะบ้าพอๆ
กันและเข้ากันได้ดีขนาดนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน
มันแปลกมากสำหรับฉันเพราะปกติแล้วฉันไม่ได้สนิทกับใครง่ายขนาดนี้สักหน่อย…
Miley Cyrus – Malibu
ผลงานอื่นๆ ของ fernniz ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ fernniz
ความคิดเห็น